"Nie mów nikomu"

Obrazy z cyklu „Nie mów nikomu” pojawiły się na blogu już dwukrotnie. Teraz więc słowo komentarza do całości kompozycji. 

 

"Nie mów nikomu" - te słowa są wypowiadane często w związku z bardzo określonymi czynami, czynami, które najczęściej są społecznie odbierane jako naganne, wstydliwe, nieetyczne, sprowadzające kłopoty, powodujące niepożądaną reakcję, lawinę kłopotów. Towarzyszą różnorakim wypaczeniom. Czyny, często brutalne i wstrząsające, mimo, że z taką mocą naznaczają relacje między ludzkie, są często przemilczane. „Nie mów nikomu” to forma zaklęcia, które ma zmusić ofiarę do milczenia.

Żyjąc z różnym obciążeniem wynikającym z przeszłości, ludzie napotykają kolejne trudne sytuacje, życie stawia przed nimi nowe wyzwania, a czynom znowu towarzyszą słowa: „Nie mów nikomu”. Wszędzie i nieustannie spotykamy sytuacje trudne, przemilczane, dotyczące nas bezpośrednio bądź dziejące się wokół nas. Wszystko to przeżyte w samotności, bez emocjonalnego wsparcia, może prowadzić do depresji wieku dojrzałego. Nierzadko generuje kolejne czyny z cyklu „Nie mów nikomu”. Obrazy cyklu biorą swój początek z refleksji nad tego typu doświadczeniami i są próbą zmierzenia się z nimi.

Mam nadzieję, że każdy człowiek może powiedzieć „Nie” i przerwać zaklęty krąg milczenia. Ma wystarczającą siłę, by przeciwstawić się temu, co złe, przemilczane, wstydliwe, nieodpowiednie, naganne, krzywdzące innych. Można stanowczo stać przy swoich przekonaniach i dobitnie je formułować. Pragnienie bliskości drugiej osoby, zgoda na wielu płaszczyznach, umiejętność współpracy, a nawet współprzeżywanie pewnych prawd, wcale jeszcze nie oznacza, że trzeba godzić się na wszystko, rezygnując z tego, co dla nas ważne, także z postawy niezgody wobec schematu wyrażającego się w haśle „Nie mów nikomu”.

 

Chciałabym pokazywać w obrazach moc człowieka, który potrafi powstać. Obrazy te mają stanowić cykl, być metaforą drogi, która ma przedstawić wewnętrzną przemianę. Mamy w nich do czynienia z motywem cierpienia, ale zarazem, poprzez układ całości kompozycji, z kręgiem życia, mocy, witalności i miłości, który niesie w sobie afirmację życia wraz z jego dynamiką. Kompozycja całości jest w swojej formie inspirowana motywem poliptyku. Moim zamiarem było zbudowanie jednej rozbudowanej kompozycji, której poszczególne elementy budowałyby wspólny przekaz.

 

A tu raz jeszcze obrazy z cyklu "Nie mów nikomu" wszystkie razem i w odpowiednim układzie: